Na wstępie przybliżę zarys historyczny celu naszej wycieczki. Lwów jest największym miastem zachodniej Ukrainy i jednym z centrów kulturalnych kraju. Pierwsza pisemna wzmianka o Lwowie pochodzi z roku 1256. Za założyciela miasta uważa się Daniela Halickiego, księcia Halickiego i Wołyńskiego, który nazwał miasto Lwów (Львів) na cześć swojego syna o imieniu Lew (Лео). Okres największego rozwoju miasta przypada na XVI - XVII wiek, kiedy to kupcy ze wszystkich zakątków świata przyjeżdżali do Lwowa w celach handlowych. Lwów stał się miastem wręcz kosmopolitycznym. Poza Polakami w mieście mieszkali również Niemcy, Ormianie, Żydzi, Rusini, Tatarzy, Mołdawianie, Serbowie i inni. Bogaci mieszczanie i szlachta budowali dla siebie przepiękne kamienice oraz budowle sakralne . W 1661 roku na bazie Kolegium oo. Jezuitów powstaje Uniwersytet Lwowski im. Jana Kazimierza. Lwów w swojej historii do wybuchu II wojny światowej nierozerwalnie związany był ze znamienitymi Polakami. Od 25 grudnia 1920 do 16 sierpnia 1945 roku Lwów był stolicą województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej i największym miastem Małopolski Wschodniej. Po II wojnie światowej Lwów znalazł się w granicach ZSRR, a ludność polska została wysiedlona przez władze sowieckie. Od 1999 roku miasto Lwów znajduje się w granicach niepodległej Ukrainy.

Po krótkim zarysie historycznym przejdźmy do samej wycieczki do Lwowa zorganizowanej przez Zarząd Regionu IPA Częstochowa wraz z Polskim Towarzystwem Numizmatycznym oddział w Częstochowie. Wycieczka odbyła się w dniach 12 ¬ 15 maja 2016 r. Wyjechaliśmy w czwartek rano z Częstochowy do przejścia granicznego w Korczowa ¬ Krakowiec do którego dotarliśmy około 17.00, a tu niespodzianka.... Niby nic nadzwyczajnego, po prostu zwyczajna kontrola graniczna. Przyzwyczajeni do swobodnego przekraczania granic, zwykła kontrola zrobiła na nas duże wrażenie. Niektórym z nas przypomniały się nie najlepsze czasy, lecz nie miało to związku z miłą i profesjonalną obsługą na granicy. Po kontroli celnej wjechaliśmy na teren Ukrainy i udaliśmy się do Lwowa kwaterując się w Hotelu NTON.

Zwiedzanie miasta Lwów rozpoczęliśmy od Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana Franko (dawniej im. Jana Kazimierza). Tam zapoznaliśmy się z historią uniwersytetu i zwiedzaliśmy m.in. aulę dawnej Sali Sejmu Krajowego Galicji, miejsce posiedzeń senatu uczelni oraz „Izby Pamięci” pełnych zabytkowych przyrządów naukowych, portretów kadry naukowej od momentu powstania uczelni, i inne pamiątki związane z działalnością naukową i dydaktyczną. Uniwersytet stanowił ważny ośrodek nauki i kultury polskiej. Ponadto zwiedziliśmy Lwowską Galerię Sztuki Nowoczesnej oraz Galerię znajdującą się w Pałacu Potockich. Jakże miłym zaskoczeniem był fakt, że mieliśmy okazję podziwiać ogromną ilość dzieł polskich artystów, m.in.: Jana Matejki, Braci Kossak, Jacka Malczewskiego czy Józefa Mehoffera.

Następnego dnia udaliśmy się do oddalonego o około 80 km Olecka, gdzie  zwiedzaliśmy zamek, w którym urodził się w 1629 roku i wychowywał późniejszy król polski Jan III Sobieski. Od XVIII zamek należał do rodu Rzewuskich. Na zamku znajduje się  płótno batalistyczne ( niewiarygodnie dużych rozmiarów) „Bitwa pod Wiedniem”, autorstwa M. Altomonte ukazujące odsiecz wiedeńską pod dowództwem Króla Jana III Sobieskiego. Tego samego dnia wieczorem wybraliśmy się do Opery Lwowskiej gdzie mieliśmy okazję zobaczyć wystawianą tam  operetkę J. Straussa „Baron Cygański” . Przedstawienie wywarło na nas ogromne wrażenie podobnie jak architektura opery. Ciekawostką tego miejsca jest fakt, że budynek został postawiony w dawniejszym korycie rzeki Pełtwia. Po zakończonym spektaklu skorzystaliśmy z uroków miasta po zachodzie słońca…;-)

W ostatnim dniu pobytu udaliśmy się na Cmentarz Obrońców Lwowa, który stanowi autonomiczną część Cmentarza Łyczakowskiego. Często nazywany jest Cmentarzem Orląt Lwowskich, gdyż pośród pochowanych tam prawie 3000 osób to bardzo młodzi ludzie  związani  z walką o obronę polskości i zachowanie granic II Rzeczypospolitej.

Mimo, że Ukraina pogrążona jest w działaniach wojennych na wschodniej jej granicy, mieszkańcy Lwowa i okolic są przyjaźnie nastawieni do turystów. Większość napotkanych Lwowiaków posługuje się językiem polskim, a wielu z nich ma krewnych w naszym kraju. W krajobrazie Ukrainy szczególną uwagę przykuwają błyszczące kopuły cerkwi wtopione w wszechobecną zieleń oraz czerń żyznej ziemi.

Drogie koleżanki i koledzy, zachęcam Was do zwiedzenia tego pięknego zakątka Ukrainy.

Artykuł i foto przygotowali:
Sławomir Balik
Dariusz Frączek
Arkadiusz Zadros